نویسه جدید وبلاگ
ابتدا مقدمه و سپس معرفی ناوشکن جماران:
اگر دشمنان ایران ما را تحریم کردند و در سخت ترین روزهای جنگ و پس از جنگ حتی سیم خاردار نیز به ایران ندادند امروز ایران به جایی رسیده است که نزدیک به 1 میلیارد دلار صادرات تسلیحات نظامی به بسیاری از کشورهای آسیایی و آفریقایی و آمریکای لاتین دارد و بیش از 90% تجهیزات نظامی به غیر از جنگنده های نسل پنجم را می سازد.
در بخش هوایی آذرخش-صاعقه-و جنگنده استیلث شفق را ساختیم و در ترابری هوایی ایران 140 و جدیدا خط مونتاژ توپولف-انتونف در مرحله توافق نهایی است. ده ها نوع موشک اعم از سری شهاب-سجیل-عاشورا-زلزال-نور-کوثر-طوفان-فاتح-صاعقه-ثاقب و... ساختیم. در بخش زمینی انواع تانک ذوالفقار-رعد-نفربر براق-خودرو سفیر-تانک بر ببر 400-سلاح ملی خیبر-تندر-انواع دوربین های دید در شب و تسلیحات هدایت هوشمند و توپخانه سنگین-کاتیوشا و...ساختیم. در بخش دریایی انواع شناورهای تندرو سبک-نیمه سنگین-سنگین اعم ازناو افکن باور-تندر-سینا-پیکان-جوشن و ناوشکن موج و انواع تسلیحات سنگین موشکی راداری ساختیم.
و اکنون به فضل خدا در خاورمیانه حرف اول را می زنیم و در سالهای اینده نیز به یکی از 10 قدرت نظامی غیر اتمی جهان تبدیل خواهیم شد.
در ادامه بررسی نیروهای مسلح ایران امروز شما را با عظیم ترین و بزرگترین دستاورد نظامی تاریخ ایران آشنا می کنم که قابل مقایسه با هیچ کدام از ابداعات عزیزان متخصص کشور نیست.
بله ناوشکن مدرن جماران
دوستان نیروی دریایی شاهنشاهی ایران در دهه 70 میلادی تعدادی ناوشکن کلاس الوند را به بریتانیا سفارش داد که متاسفنه همگی به علت وقوع انقلاب و خیانت دولت موفق مهندس بازرگان در لغو قرارداد تحویل نگردیدند.
همگی این ناوشکن ها در اسکله منطقه یکم دریایی بندرعباس پهلو گرفتند و تا سال 57 حافظ مرزهای ایران و ژاندارم خلیج همیشه فارس بودند.
بعد از انقلاب و تصفیه نیروی دریایی از افسران متمایل به شاهنشاهی که بعضا نابخردانه بود و در سال 59 همزمان با آغاز جنگ اصلاح گردید و بسیاری از تصفیه شده ها دعوت بکار شدند و دوشادوش سایر همرزمان در نبرد شرکت کردند و تعدادی نیز از انان به درجه رفیع شهادت نائل گشتند.
با پایان جنگ و مواجه شدن ایران با یک نیروی دریایی بسیار خسارت دیده که در نبردهای خلیج فارس با امریکا نیز چند شناورش غرق شده بودند.
فرمان جهاد خودکفایی صادر گردید و در اولین اقدانم ناو سبلان بازسازی گردید و در سال 71 به سازمان رزم بازگشت. ناوشکن های الوند نیز مورد تعمیر اساسی قرار گرفتند و بهینه سازی گردیدند. ولی تعداد انها برای حفاظت از مرزهای طولانی اب ایران کافی نبود.در نتیجه ایران ابتدا به بریتانیا پیشنهاد همکاری و ساخت می دهد که به شدت رد میشود. روسیه نیز به علت پیمان چرنوبردین از این امر امتناع می ورزد.و متاسفانه ایران در بین این همه دشمنی که ده ها میلیارد دلار برای تجهیز خود هزینه می کنند تنهای تنها می ماند. بر اساس تدبیر رهبری و فرمان ستاد کل نیروهای مسلح وفرماندهی نیروی دریایی تمامی امکانات صنعتی-علمی-دانشگاهی کسور بکار گرفته می شود و پروژه عظیم ناوشکن موج با مهندسی معکوس ناوشکن های الوند کلید می خورد. پروژه در ابتدا به کندی پیش می رود و و به دلیل کاهش بودجه نظامی کشور در زمان دولت وقت(خاتمی)با مشکل مواجه می شود.
با افزایش تهدیدات دشمن علیه ایران در اخرین سال دولت خاتمی یعنی83 بودجه ایران افزایش هنگفتی می یابد و پروژه تسریع می شود.
بر اساس برخی اخبار تایید نشده غربی ها چند کارشناس چینی و هندی نیز مشاوره فنی می دهند. دولت تغییر میکند و تهدیدات افزایش میابد. در بودجه 1385 بودجه دفاعی کشور به 2 برابر افزایش می یابد و روند تسلیح کشور به ادوات نظامی جدید و مدرن تسریع می شود. در اخبار هر روز صدای جنگ به گوش می رسد. فرمانده نیروی دریایی تغییر میکند و دریادار کوچکی به این سمت منصوب می شود. دریادار کوچکی با حساسیت و دقت خاصی پروژه را دنبال می کند.تمامی ظرفیت علمی و نخبگان کشور در شریف-مالک اشتر-و... با جان و دل به کمک می آیند. سرتیپ موسوی در مصاحبه ای می گوید نخبگان به حدی عاشقانه به پیشرفت نظامی کشور علاق مند و حساسند که در صورت نیاز هر وقت که به انها نیاز باشد صبح به محل پروژه می روند و عصر به تهران برمی گردند.و این کار را در هفته شاید چند بار انجام دهند.
به هر حال پروژه به پیشرفت 70 درصدی می رسد تا اینکه در شهریور 86 دریادار سیاری به جای دریادار کوچکی منصوب می شود. دریادار سیاری نیز به پروژه به شدت حساس است و آرام آرام نصب تجهیزات و نیز سیستم های جنگ الکترونیک-موشکی-توپها-ضد هوایی ها-رادار ها و...آغز می شود. پروژه در فروردین ماه 87 به پیشرفت 90% می رسد و دریادار بهزاد فر فرمانده منطق یکم اعلام می کند در 7 آذر و یا دهه فجر ناوشکن جماران به آب انداخته خواهد شد. از این تاریخ به بعد ناوشکن موج به جماران تغییر نام می یابد. دریادار بهزادفر علت تاخیر در پروژه را به این شرح اعلام می کند:
1.تجربه اول ایران است
2.سیستم های جنگ اکترونیک را کاملا تغییر داده ایم و به پیشرفته ترین حالت ممکن درآمده اند.
3.سیستم های موشکی و هجومی ان با توجه به استاندارد های روز جهانی و تهدیدات موجود تغییر یافته اند.
به هر حال این افتخار بزرگ بزودی به بهره برداری خواهد رسید و تاریخ ایران ثبت خواهد شد و مطمئنا بازتاب جهانی وسیعی نیز خواهد داشت.
و اما شرح ناوشکن موج بر اساس اطلاعات سایت وزارت دفاع ایران و چند سایت معتبر نظامی غربی مانند گلوبال سسکوریتی و دیفنس و نیز سایت معتبر بحرین
طول:94 متر
عرض:10 متر
ارتفاع:3.1 متر
وزن حداقل:1400 تن
قدرت:دو موتور 10000 اسب بخار
سرعت:28 گره دریایی
دیزلی:4 واحد 550 کیلو واتی
تسلیحات:
4 سکوی موشک: ضد ناو نور(احتمال افزایش تا6 وجود دارد)
توپ ها:76 میلی متری+35 میلی متری+20 میلی متری+2 عدد 12.7 میلی متری
دارای باند هلی کوپتر
و در اخبار تایید نشده دارای پدافند موشکی دریا به هوا
در تکمیلی تاپیک قبلی خودو که درباره شبه زیردریایی و یا به عبارت معادل دقیق فارسی آن
زیر آب رونده تائدونگ توضیحاتی که را اضافه می کنم:
همانطور که در تاپیک قبلی گفتم زیر آب رونده تائدونگ زیر دریایی نیست ولی قابلیت زیر آب رفتن تا عمقی محدود را دارد ولی به مدتی نه چندان طولانی.
این قابلیت برای مخفی شدن از دید دشمن در ان ایجاد شده است.
تائدونگ ابداع بی نظیر نیروی دریایی کره شمالی است که تاکنون نمونه مشابه ان در هیچ کجا مشاهده نشده است و فقط در اختیار دو کشور کره شمالی و ایران است. این شناور قادر است در روی سطح آب با سرعت 40 گره دریایی حرکت کند. و موشک 324 م.م حوت یعنی سریعترین موشک زیر سطحی جهان که از مهندسی معکوس موشک اشکوال روسیه ساخته شده است را شلیک کند و سپس در حال جنگی و حمله 3 متر زیر آب میرود و با سرعت 10 گره دریایی از مهلکه می گریزد.این زیر آب فرو رونده فوق سری و ویژه هم اکنون افکار بسیاری از تحلیلگران نیروی دریایی آمریکا را به خود مشغول کرده است.وبزرگترین خطر علیه هر ناو دشمن است.سر جنگی موشک حوت که از تائدونگ شلیک می شود قدر است یک ناوچه را از وسط به دو نیم کند.
در آزمایش موشک اشکوال روسی این مساله به اثبات رسیده است.
